Stojan maszyny synchronicznej składa się ze sprasowanych blach żelaznych, uzwojenia oraz kadłuba. Blachy stojana w kształcie krążków wycina się z arkuszy blachy ze stali elektrotechnicznej grubości 0, 5 mm, oklejonych jednostronnie bardzo cienkim papierem lub pokrytych lakierem izolacyjnym. Na wewnętrznym obwodzie krążków wytłacza się żłobki, w których umieszcza się uzwojenie. Dla maszyn większych o średnicach tworników przekraczających 955 mm wykonuje się krążki blach z tak zwanych segmentów, czyli wycinków, które następnie łączy się w celu uzyskania krążków. Przyczyną tego są ograniczone wymiary arkusza blachy. Poszczególne krążki składa się następnie w pakiety długości 50-100 mm. Pomiędzy pakietami znajdują się kanały wentylacyjne, utworzone za pomocą specjalnych rozporek, które umożliwiają chłodzenie maszyny. Krótsze pakiety stosuje się w maszynach długich, natomiast dłuższe — w maszynach o mniejszych długościach. Zewnętrzne krążki są wycięte z blachy grubości 1 mm i służą do usztywnienia zewnętrznych blach pakietu.