Prąd stały wywołuje pole magnetyczne o stałej wartości. Wszelka zmiana natężenia prądu w przewodniku wywołuje odpowiednią zmianę pola magnetycznego, które jak gdyby rozszerza się przy zwiększeniu natężenia prądu i kurczy — jeśli natężenie maleje. Prąd Zmienny powoduje powstawanie wokół przewodnika zmiennego pola magnetycznego. Przy wzroście prądu od zera do maksimum, pole także rośnie od zera do wartości maksymalnej, potem wraz z prądem maleje do zera i przy zmianie kierunku prądu, przy przejściu przez zero, pole zjawia się, ale ze znakiem przeciwnym itd. Przy zwiększaniu się i zmniejszaniu pola magnetycznego linie sił pola przecinają nie tylko wytwarzający pole przewodnik, ale także i sąsiednie przewodniki powodując powstawanie w nich (indukując) siły elektromotorycznej (sem). Powstawanie w przewodniku dodatkowej siły elektromotorycznej, przy zmianie natężenia prądu w tym prze wodniku, nazywamy samoindukcją, a indukowaną silę elektromotoryczną — siłą elektromotoryczną samoindukcji albo indukcji własnej. Własność przewodnika wywoływania zjawiska samoindukcji nazywa się indukcyjnością własną.