Prąd elektryczny powstanie w obwodzie zamkniętym tylko wówczas, jeżeli w obwodzie będzie działała siła wprawiająca w ruch elektrony. Będzie to tzw. siła elektromotoryczna (sem) źródła prądu. Działanie siły elektromotorycznej ujawnia się w istnieniu między zaciskami źródła różnicy potencjałów, czyli napięcia elektrycznego. Napięcie elektryczne oznacza się literą U. Podstawową jednostką napięcia elektrycznego jest wolt oznaczany literą V. Jednym ze zjawisk elektrycznych zachodzących we wszystkich materiałach elektrotechnicznych jest przewodnictwo elektryczne. Wiadomo, że każdy materiał, przewodnik, półprzewodnik czy dielektryk przewodzi prąd elektryczny, tj. zachodzi w nim zjawisko przewodzenia prądu elektrycznego. Przewodniki (srebro, miedź, aluminium, . mosiądz, stal i inne) przewodzą prąd elektryczny bardzo dobrze, półprzewodniki (german, krzem i inne) — gorzej; w dielektrykach obserwuje się bardzo małe prądy, nawet jeśli przyłożyć do nich wysokie napięcie. Materia z której zbudowany jest wszechświat, niezależnie od stanu, w jakim występuje, składa się z niezmiernie małych elementów, zwanych atomami. Atomy z kolei składają się z jądra oraz z krążących wokół niego elektronów. Elektrony tworzą zewnętrzne warstwy atomu. Jądro atomowe, w którym ześrodkowana jest prawie całkowita masa atomu, obdarzone jest dodatnim ładunkiem elektrycznym, elektrony natomiast naładowane są ujemnie; ich ładunki są najmniejszymi ładunkami elektryczności ujemnej.